თავშესაფარი

არსებითი სახელი

ნათესაობითი ბრუნვა: თავშესაფრის

1. სახლი, ნაგებობა, სადაც დროებით ცხოვრება შეიძლება.

თავშესაფარი არა აქვს.

2. საგანგებოდ მოწყობილი სადგომი, რომელიც განკუთვნილია საომარ პირობებში დაბობვისგან მოსახლეობის გადასარჩენად.

თავშესაფრები მოაწყვეს.

3. საგანგებო სახლი, სადაც სახელმწიფოს ხარჯზე ცხოვრობენ უპატრონო მოხუცები და მზრუნველობამოკლებული ბავშვები.

მოხუცთა თავშესაფარი.