ავანჩავანი

არსებითი სახელი

ნათესაობითი ბრუნვა: ავანჩავანის

1. საქმის მოთავე და ხელშემწყობი.

ამის ავანჩავანი თავად იყო.

2. ვითარება, მდგომარეობა.

ვერავინ გაიგო ამ საქმის ავანჩავანი.